نوع سنتی دوربین مدار بسته آنالوگ، ویدئوها را بر مبنای محور کابلی یا کابل بندی UTP به DVR بر می گرداند. در DVR ویدئو را دیجیتالی کرده و روی درایو ها ذخیره می کند. DVR های مدرن شبکه هایی هستند که می توانند از دور به LAN یا با یک پیکره بندی مناسب از WAN یا اینترنت دسترسی داشته باشند. در حقیقت ویدئو از این نوع دوربین ها به فرمت آنالوگ تبدیل شده و به صورت زنده ضبط می شود و در شبکه های دیگر نیز قابلیت دسترسی دارد.

تکنولوژی جدید، کلاس فرعی دوربین مدار بسته آنالوگ است. نقاط قوت و ضعف دوربین های آنالوگ در زمینه های معینی مشابه پیشرفته آنهاست. ممکن است تکنولوژی دوربین مدار بسته اچ دی برتر و جدید پیشنهاد موقتی باشد. اولین باری که دوربین های مدار بسته اچ دی توجه افراد را به خود جلب کردند نیازمند حمایت بیشتر تولید کنندگان اصلی و سازندگان دوربین مدار بسته در جهان بودند. در نهایت ترتیب مسائل و انتخاب برتر برای نصب این نوع دوربین ها در اولویت قرار گرفت.

گرایش به دوربین مدار بسته جدید در سال ۲۰۱۴ به واقعیت تبدیل شد، تعداد کمی از سازندگان دوربین های مدار بسته اصلی موفق به راه اندازی سری های جدید این نوع دوربین ها با رزولوشن ویدئویی بهبود یافته شدند.

سری این نوع دوربین ها در ردیف محصولات آنالوگ قرار گرفته است و بهترین رزولوشن دوربین مدار بسته آنالوگ را ایجاد کرده است. بزرگترین دستاورد در این مورد پیشرفت نقاط ضعف مشخصه های دوربین های مدار بسته آنالوگ است که رزولوشن پایین تصویر ویدئویی را ایجاد می کنند.

مقایسه بالاترین رزولوشن دوربین های مدار بسته آنالوگ ۶۰۰ TLV یا ۷۰۰TLV است، سری های بعدی این دوربین ها قابل دستیابی به بالاترین رزولوشن افقی ۱۳۰۵ پیکسلی و رزولوشن عمودی ۱۰۴۹ پیکسلی را دارند. فراتر از سری های DVR می توانند با بالاترین رزولوشن ۱۲۸۰ در ۵۷۶ پیکسل با فریم ۲۵ هر ثانیه و هر کانال ثبت شوند.